برندها و طراحاندنیای مد
دنیل سواروسکی مردی با آرزوهای بزرگ!
سوارسکی آن برند محبوب و شناخته شده ایست که در تولید انواع اکسسوری هاتوانا است.اما آیا از گذشته آن چیزی میدانید؟این برند هم مانند دیگر برند ها داستان مربوط به خودش را دارد که به شما توصیه میکنیم آن را بخوانید.
پسری که میخواست موزیکدان شود
«دنیل سواروسکی»، (Daniel Swarovski) در پاییز ۱۸۶۲، در روستایی در شمال جمهوری چک، به دنیا آمد. پدر دنیل مانند خیلی از ساکنان شمال چک، کارگاه شیشهگری داشت و از این طریق درآمد خودش را کسب میکرد. وقتی که دنیل بزرگتر شد و زمان مناسب برای یادگیری مهارت شیشهگری فرا رسید، برای پدرش شاگردی کرد و بعد از مدتی یک استاد کار ماهر تبدیل شد. با این وجود رویای او چیز دیگری بود. دنیل جوان دوست داشت موزیکدان شود و به ویژه عاشق این بود که در نواختن ویولن استاد شود. متاسفانه این اتفاق هرگز نیفتاد اما در یکی از سفرهای آموزشی دنیل به پاریس، اتفاق دیگری افتاد که توانست زندگی او را متحول کند؛ بازدید از اولین نمایشگاه وسایل الکتریکی.
نقطه عطف اتفاقی
تصضور کنید در یک خانوادهی صنعتگر زاده شدهاید، مهارتهای لازم را کسب کرده اید و ذهنتان هم بسیار خلاق است. در چنین شرایطی اگر از جایی بازدید کنید که الهام بخش ایدههای تازهای برای شما باشد و کمکتان کند در صنعت مورد نظرتان پیشرفت کنید، چه رخ میدهد؟شاید خلق ایدههای نو و دست به کار شدن کمترین کاری است که از شما برمیآید. دنیل جوان داستان ما هم دقیقا همین کار را کرد. او بعد از بازدید از اولین نمایشگاه وسایل الکترونیکی در پاریس، بیشتر از هر چیزی جذب یک ایده شد؛ اینکه بتواند از وسایل الکترونیکی برای برشکاری شیشهاستفاده کند و شیشههای براقتر و زیباتری بسازد.
اولین کارخانه سواروسکی
پس از نمایشگاه پاریس، ایدهی دستگاه به ذهن دنیل رسید امابه سرعت عملی نشد و مرحلهی طراحی و ساخت آن حدود ده سال بعد طول کشید و دنیل بالاخره توانست اولین دستگاه سنگ زنی و برشکاری شیشه را به عنوان یک اختراع جدید و مفید ثبت کند. با تولید این دستگاه او به آسانی توانست کسب و کارش را گسترش دهد. با گسترش کسب و کار بود که ایدهی کارآفرینی به ذهن آقای سواروسکی رسید، اما او برای ایجاد کار به روستای خودش برنگشت، شاید چون فکر میکرد رقبای زیادی منتظرش هستند. در عوض به اتریش رفت و اولین کارخانهی سواروسکی را در سال ۱۸۹۵ راهاندازی کرد.
بیشتر بخوانید: نایکی و داستانهای عجیب و غریبش
کریستالهای جواهرنما
پس از افتتاح کارخانهی سواروسکی که در ابتدانامش D&S Company بود، هدف کارخانه اینگونه بیان شد: «تولید شیشه، کریستالهایی که شبیه جواهر واقعی هستند.» خوب است بدانید تقریبا در همان زمان مردی به نام «فدریک استراس» زندگی میکرد که شیشههای برش خورده و کریستالهای شفاف را به جای جواهر جا میزد و به مشتریان میفروخت. تفاوت کار سواروسکی و استراس در این بود که سواروسکی با مشتریانش کاملاصاف و صادق بود و ادعای نمیکرد جواهر فروش است. همین موضوع هم اعتبار برندش را بالا برد و خیلی زود سیل درخواست شیشههای جواهرنما به سمتش روانه شد. تعداد زیادی از فعالان عرصهی مد جزو مشتریان ثابت سواروسکی شدند و طبیعی هم بود که بخشی از این درخواستها مربوط به پایین بودن قیمت کریستالهای سواروسکی نسبت به جواهر واقعی میشد. کمپانی دی اند اس، (D&S) در همین اتفاقات بود که به سواروسکی تغییر نام داد.
خانوادهی امیدوار
با شروع قرن بیستم، کسب و کار سواروسکی آنچنان رونق گرفت و زمان آن رسید که نیروی بیشتری استخدام کند. بنابراین او ۲۰۰ کارمند تازه استخدام کرد و محصولاتش را به سراسر اروپا فرستاد. مردم طبقهی متوسط شهرهای مختلف جهان، از سن پترزبورگ گرفته تا پاریس، عاشق کریستالهای درخشان سواروسکی شدند، البته به جز آمریکاییها!چون سواروسکی هنوز وارد آمریکا نشده بود. کسب و کار آنچنان رونق گرفت که دنیل سه پسرش دنیل به نامهای ویلهلم، فردریک و آلفرد را هم وارد کار کرد و سواروسکی رسما تبدیل به یک تجارت خانوادگی شد. دغدغه اعضای این خانواده این بود که بتوانند روشهای تازهای برای تولید کریستالهای زیباتر و با کیفیتتر پیدا کنند. اوضاع به همین منوال پیش رفت تا جنگ جهانی اول آغاز شد. با آغاز جنگ تقاضا برای کریستالهای سواروسکی در اروپا کاهش پیدا کرد. جالب است که این اتفاق نه تنها باعث دلسردی سواروسکیها نشد، بلکه شرکت تابعهی تایرولیت، (Tyrolit)را که به تولید ابزار برش اختصاص داشت، تاسیس کردند. شرکتی که هنوز هم مشغول کار و کسب درآمد است.
کشف فرمول سری جدید
جنگ تمام شد و اقصاد ثبات بیشتری گرفت، کسب و کار کمپانی هم دوباره رونق گرفت. رقبا تلاش زیادی کردند تا بتوانند به پای سواروسکی برسند اما فاصلهی آنها آنقدر زیاد بود که عملا هیچ کاری از دستشان برنمیآمد. این فاصله وقتی به اوج خود رسید که کوکو شنل، (Coco Chanel) از نگینهای سواروسکی در محصولاتش بهره برد. در همین وقت ها بود که، سواروسکی به فرمولی دست پیدا کرد که تا هم اکنون نیز است لو نرفته و هیچ کس از آن خبر ندارد. با استفاده از این فرمول کریستالها شفافتر و براقتر شدند و تشخیص آنها از جواهر سختتر شد. این فرمول به همراه برش خاص سواروسکی سنگهای این برند را منحصر به فرد کرد. در این دوره تولیدات سواروسکی صرفا زیورآلات نبود، بلکه دنیل بخشی از کار را به ساخت شیشههای انعکاس دهندهی اتومبیلها اختصاص داد تا منبع درآمد دیگری به دست بیاورد. اوضاع به این منوال ادامه داشت تا اینکه جنگ جهانی دوم شروع شد.
هیچ کس مطمئن نیست که در طول جنگ جهانی دوم برای این کمپانی چه رخ داد اما همه مطمئن هستند سواروسکی به کار خودش ادامه داد و پس از مدتی هم توانست پای محصولاتش را به آمریکا باز کند. اتفاقی که در نوع خودش بی سابقه است چون سواروسکی متعلق به اتریش بود و اتریش در زمان جنگ جهانی دوم متحد آلمان بود.
مرگ دنیل و پایان جنگ جهانی دوم
وضعیت پس از جنگ جهانی دوم باز هم بهتر شد و هر کدام از اعضای خانواده به نوعی خلاقیت نشان دادند. در این میان ایده ویلهلم، یکی از پسران سواروسکی از بقیه جالبتر بود. او به خاطر علاقهاش که به فضا سراغ ساخت دوربین دو چشمی رفت و موفق شد. در همین بین و در سال ۱۹۵۶ بود که دنیل سواروسکی درگذشت. اتفاقی که اگرچه برای خانواده سخت بود ولی باعث نشد وقفهای در کار بیفتد یا برای کمپانی مشکلی پیش بیاید. مدیریت برند به دست منفرد (Manfred)، نوهی بزرگتر دنیل افتاد و او با کمال دقت و تدبیر مسیر جدیدی برای سواروسکی تعریف کرد که بخشی از آن شامل همکاری با دیور، (Dior) میشد. در همین زمان کمپانی موفق شد به فرمول تولید کریستالهای رنگارنگدست پیدا کند. کریستالهای رنگی و همکاری با دیور قدمهای بزرگی برای شناساندن برند به تعداد بیشتری از مشتریان بالقوه بود.
جامعه کلکسیونرهای سواروسکی
سواروسکی در سال ۱۹۸۷ باشگاه اعضایش را راه اندازی کرد. این باشگاه بیش از ۴۵۰ هزار نفر کلکسیونر در سرتاسر دنیا دارد که مشغول جمع کردن کریستالهای این برند هستند. بخشی از مجموعه این افراد هم شامل مجسمههای کوچک و مینیاتوری سواروسکی میشود که طرفداران زیادی دارد. جامعهی کلکسیونرها امکانات و پیشنهادهای خاصی را برای اعضایش در نظر میگیرد تا امکان خرید و جمعآوری محصولات مورد علاقهشان را داشته باشند.
موزهای با رکورد گینس
سال ۱۹۹۵ سواروسکی ۱۰۰ ساله شد. به همین مناسبت هم موزهی سواروسکی را افتتاح کرد که در نوع خودش یکی از رویاییترین موزههای دنیاست و سالانه بیش از ۶۰۰ هزار بازدید کننده دارد. در موزهی سواروسکی وسایل مختلف مرتبط با این برند نگهداری میشود از جمله بزرگترین و کوچکترین قطعات سواروسکی. بزرگترین قطعه کریستال سواروسکی قطری معادل ۴۰ سانتیمتر و ۲۸ کیلوگرم وزن دارد و رکورد گینس را زده است. کوچکترین قطعه هم متعلق به یک کریستال هشت دهم میلیمتری است که تنها با میکروسکوپ قابل دیده شدن است. این موزه تالارهای مختلفی دارد که هر کدام از آنها به بخشی از سرگذشت این برند تعلق دارند.
سواروسکی بعد از یک قرن
سواروسکی هنوز هم بیشتر به شکل یک کسب و کار خانوادگی مشغول فعالیت است و حالا نتیجههای دنیل هستند که به کارهای برند رسیدگی میکنند. سواروسکیِ امروز حدود ۲۸ هزار کارمند و بیش از ۲۸۰۰ شعبه در ۱۷۰ کشور دنیا از جمله ایران دارد.بهتر است برای تضمین محصولات خود محصولات این برند را خرید کنید.